εμπιστοσύνη

και πίστη

στην Αγάπη μέσα σου

ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΛΛΑ, έκανα μέσα μου κι έξω μου. Με παρέα και μοναχή, για να ανακαλύψω το κρυφό νόημα αυτής την πρότασης: Εμπιστοσύνη και πίστη στην Αγάπη μέσα μου. Με μια ματιά όλα είναι απλά. Όσο όμως βουλιάζεις στα βαθιά, τα νοήματα αλλάζουν. Κάθε γράμμα σε καταδιώκει, σου απομυζεί την προσοχή, σε εξοντώνει μέχρι να σου βγάλει την ψυχή έξω από σένα. Ώστε να καταφέρει να δεις: εσένα. Και τότε, σαν από θαύμα, γίνονται όλα και πάλι απλά. Σαν από θαύμα.

Θαύματα έχω ζήσει και είναι σίγουρο ότι θα ζήσω ακόμα πολλά. Πιστεύω σε αυτά. Δεν μπορώ να τα αποδείξω αλλά τα ευχαριστιέμαι και τα χαίρομαι. Με ξαφνιάζουν ευχάριστα πια και κατανοώ: ποτέ δεν είμαι μόνη μου. Ποτέ. Είναι σημάδια από τον Θεό. ΣΕ Ευχαριστώ. Τρόποι λογιών λογιών για να πειστώ: Τα καταφέρνεις. Όλα είναι μια χαρά. Ζήσε.

Και αυτήν τη λέξη την ακούω συχνά από Επάνω. «Ζήσε».

4 μόλις γράμματα. Όπως το «μαζί». Όπως το «τώρα». 4 μόλις γράμματα.

«Πώς αλλιώς;» Ρωτώ εγώ.

«Εμπειρικά», μου λένε.

Χαμογελώ, πάντα χαμογελώ και καλύπτεται μια θλίψη που έχω, λες και από πάντα. Γι’αυτήν θα σας πω αμέσως τώρα. Την πηγή της. Τη ρίζα της. Για να καταλάβετε κι εσείς: όλοι μας είμαστε κινητοί πομποί και τα κύματα που εκπέμπουμε και λαμβάνουμε είναι αιώνια. Άλλοι κλείνουν αφτιά και καρδιά. Άλλοι δεν δίνουν σημασία. Εγώ είμαι αυτή που είμαι και νιώθω μέχρι εκεί: Δισεκατομμύρια χρόνια πριν.

Μην με πείτε τρελή, δεν είμαι. Σας το είπα, είμαι εγώ και είμαι… Διαβάστε την ιστορία. Επειδή:

• Τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται.
• Όλα είναι πάντα καλά, συνεχώς και επανειλημμένως.
• Όλα είναι όπως πρέπει να είναι, ΠΑΝΤΑ.
• Όλα αλλάζουν.

Αυτό το τελευταίο, είναι και το πιο σημαντικό. Έχει τόσο βάθος που πάει στο άπειρο και ξαναγυρνά. Και η αξία του είναι ανεκτίμητη. Όπως και η Αγάπη. Το ίδιο σημαντικά, το ίδιο βάρος κουβαλούν.

Θα έχετε καταλάβει ότι μια Αγάπη πραγματική, κουβαλά. Όσο και να μην θέλουμε κάτι τέτοιο, ισχύει. Τουλάχιστον μέσα μας. Τώρα καταλαβαίνω πιο πολλά. Ίσως (περίπου) όλα, αλλά ακόμα δεν τα έχω καταφέρει. Δεν έχω καταφέρει να επιστρέψω εκεί. Στο σημείο μου. Στην κορυφή μου. Για άνθρωπος, μου λένε, είμαι άξια σε όλα αλλά έχω τον εσωτερικό μου πήχη και την ενθύμηση: Μπορείς κι άλλο. Ήσουν και μπορείς και πάλι. Επιστροφή στην Πηγή. Θα τα καταφέρεις.

Ναι, είμαι πολεμίστρια, δυνατή και σταθερή. Δεν αντιστέκομαι στην αλλαγή αλλά κάποιες φορές με παραξενεύει. Πού να ακουμπήσω;

Αν όλα περνούν, φεύγουν, αλλάζουν μορφή και εικόνα, πού να νιώσω την ασφάλεια; Στήριγμα; Κάτι σταθερό δεν υπάρχει;

Υπάρχει. Το έμαθα. Η Αγάπη μέσα μου. Που κι αυτή αλλάζει, μορφές και τρόπους και σε ωριμότητα και λόγια και πράξεις, αλλά δεν παύει να είναι εκεί και να με στηρίζει όσο τίποτε στον κόσμο όλο. Η Αγάπη μέσα μου.

 

‒ Η άλλη

 

 

 

 

 

ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΗ θα σας την πω όπως και να έχει. Μα σκέφτομαι, πριν ακόμα ξεκινήσω, να την πείσω. Θα την πείσω; Θα την αποτρέψω ή θα καλύψω τα ακάλυπτα; Μονολογώ αλλά έχω σοβαρό σκοπό. Εκείνη κι εγώ, σε κόσμο ονειρικό, απόψε, την παντρεύτηκα. Ήταν όμορφη πολύ, εκθαμβωτική, στα λευκά ντυμένη. Κι εγώ δίπλα κορδωτός, αμήχανος μα ευτυχής, χαμογελούσα και πετούσα.

 

Είσαι όλα όσα ζητούσα.

Ακόμα κι όταν δεν ήξερα τί ζητούσα

εσέ αποζητούσα

και κρυβόμουν μοναχά

πίσω από το δάχτυλό μου.

 

Τέτοια σκέφτηκα πολλά αλλά ακόμα τίποτα από απόφαση. Περίμενα την εποχή, κι ας έλεγε άλλα η ιστορία που πόσταρε αυτή.

Κρίμα στον καιρό που μείναμε χώρια, λέω τώρα, αλλά ας είναι. Έτσι ήταν να γενεί έτσι και έγινε.

Έγιναν πολλά μέχρι να φτάσουμε σε κείνο το σημείο δίχως επιστροφή. Πολλά, πάρα πολλά, αλήθεια. Εδώ θα βρείτε όλη την ιστορία. Μην σας κάνει εντύπωση πολύ, όλα είναι αλήθεια. Όλα γίνονται, λέμε και τραγουδούμε τους σκοπούς. Ναι, τάνγκο είναι και αυτοί. Μιλούν για ζωές περασμένες που τώρα πια δεν μας ενοχλούν. Τις έχουμε αποδεχθεί και προχωρούμε χορεύοντας, μαζί-αγκαλιαστά, δίχως λόγια. Με μια καρδιά, μια φλόγα που τελικά μας ένωσε ξανά και φούντωσε από πέρα έως πέρα καίγοντας τα ξεχασμένα και θεριεύοντας εμάς. Γενναίοι, τολμηροί, ενωμένοι.

Τί άλλο μένει;

 

 

 

 

 

ΠΑΡΑΞΕΝΟ πώς τα φέρνει η ζωή…

Είμαι εδώ, είσαι εδώ μαζί μου. Όλο τον καιρό. Μαζί σε όλο αυτό.

Είναι ασυνήθιστο, αναζωογονητικό και ευαίσθητο πολύ, να μπορείς να λες, να συμφωνείς, να διαφωνείς, να κλαίγεσαι και να διασκεδάζεις συντροφιά, δίχως να σε νοιάζει η ματιά. Πραγματικά όλα αυτά. Τη λε πα θη τι κά. Τρομακτικά; Διόλου!

Είμαι κατηγορηματικός σε αυτό. Θυμίζω στον εαυτό μου κι άλλα από τα παλιά, τώρα που είναι πιο φρέσκα, ίσως, στην αντίληψή μου. Και πιο παλιά, στα πολύ παλιά, έτσι ήταν. Ήξερα, ήξερε, αναστάτωση καμία. Αντιθέτως: ηρεμία, μια γλυκιά ηρεμία που τώρα ισοδυναμεί με σιγουριά.

Μεγάλο αυτό το κομμάτι της σιγουριάς. Πολύ μεγάλο. Να είσαι σίγουρος από τα μέσα σου. Ίσως να είναι κοντά με την εμπιστοσύνη, θα το μάθω. Ανακαλύπτω πιο πολλά τώρα που είμαι μακριά από όλα τα καυσαέρια. Και δεν είμαι μόνος μου. Είμαι πλήρης. Τί ανακούφιση κι αυτή!

Δεν είναι ότι δεν μου μένει τίποτε να σκεφτώ ή να διοργανώσω ή να κάνω σχέδια. Απλά έχω τη σιγουριά ότι όλα θα κυλήσουν όμορφα κι ωραία. Ροή. Θεία Εντολή, και μεις γυμνοί από πέπλα και λόγια, να παρασυρόμαστε γλυκά μέσα εκεί.

Η δίνη έχει εξαφανιστεί. Μια στεριά μας περιμένει, αχ είναι όμορφα εκεί. Πολύ.

Εις το επανιδείν, γλυκιά μου εσύ,

 

‒ Ο άλλος